κιθωνάριον

κιθωνάριον, τὸ (Α)

ιων. τ. (υποκορ. τού κιθών*) μικρός χιτώνας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κιθών + υποκορ. κατάλ. -άριον ή < χιτωνάριον με μετάθεση τής δασύτητας].